بهبود تکنیک ارزیابی متوازن با رویکرد تحلیل شبکه ای فازی

تکنیک ارزیابی متوازن که به عنوان ابزاری استراتژیک، جهت ارزیابی عملکرد شناخته شده است؛ روشی برای اندازه گیری عملکرد سازمان است که برای این منظور از شاخص های پیشرو (آینده نگر) و پسرو (گذشته نگر) بر مبنای چشم انداز و استراتژی های سازمان استفاده می کند. پدیدآورندگان این تکنیک معتقدند برای ارزیابی عملکرد سازمان علاوه بر در نظر گرفتن معیارهای مالی باید شاخص های غیر مالی را نیز مدنظر داشت. همانطور که در ادبیات پژوهش نیز اشاره گردیده، برخلاف مقبولیت عام این تکنیک از لحاظ ابعاد تئوریکی و مفهومی, در اجرای آن اشکالاتی گزارش شده که مربوط به کمی کردن اندازه ها و معیارهای کیفی است. این ضعف موضوع پژوهش قرار گرفت تا بر اساس مطالعات انجام شده و با توجه به احساس نیاز به یک سیستم ارزیابی در سازمانهای داخلی؛ مدلی طراحی و اجرا شود که علاوه بر جبران نقایص پیش گفته بتواند ارتباط جنبه های مالی و غیرمالی سازمان را با یک ساختار شبکه ای با استفاده از تکنیک تحلیل شبکه ای فازی در نظر گرفته، در نتایج ارزیابی وارد و سپس با کمک گرفتن از تکنیک تاپسیس به رتبه بندی واحدهای ارزیابی شده بپردازد. به همین منظور مدل طراحی شده در سه شرکت از شرکت های توزیع نیروی برق اجرا و نتایج به دست آمده حاکی از این مهم است؛ که وجود یک نظام ارزیابی عملکرد ساختار یافته همچون مدل پیشنهادی پژوهش، کارایی بیشتری نسبت به گزارشات و سیستم های ارزیابی موجود داشته و می تواند به عنوان الگویی جهت ارزیابی عملکرد تمام سازمان ها مورد استفاده قرار گیرد.